Mersin’in Atatürk Parkı her zaman sakindir. Deniz kenarına uzanan yürüyüş yolları, palmiyelerin gölgesinde oturanlar, uzaklara dalan gözler… Genç bir adam, iş çıkışı kendini parka atmış, günün yorgunluğunu üzerinden atmaya çalışıyordu. Tam sahile bakan bir bankta otururken, karşısındaki çimenlikte bir kadınla göz göze geldi. Gözlerinde sakin ama davetkâr bir ifade vardı. Kadın gülümseyerek yaklaştı ve konuştu: “Ben 24 Yaşında Escort Nehir. Yalnızlıklar bazen gözlerden anlaşılır.”
Nehir’in ses tonu, adı gibi akıcıydı. Beraber yürümeye başladılar. Ayaklarının altında ezilen kuru yaprakların sesi dışında bir süre konuşmadılar. Ama sessizlik ikisi için de rahatsız edici değildi. Nehir, 24 yaşındaydı ama duruşu çok daha olgundu. Yalnızca gençliğini değil, duygusal bir derinliği de taşıyordu. Bu işi seçmesinin nedenini sorduğunda verdiği yanıt netti: “Bağ kurmak istiyorum. Gerçek ve sahici bir şekilde.”
Parkın denize en yakın köşesinde bir banka oturdular. Sohbet ettikçe, Nehir’in sıcaklığı kelimelerine yansıdı. Bir süre sonra temas başladı. Elin ele değmesi, başın omuza yaslanması… Her şey doğal, her şey sade ama etkileyiciydi. Nehir sadece bir 24 Yaşında Escort değil; yanında huzur ve yakınlık taşıyan, fiziksel temasın ötesinde bağ kurabilen bir kadındı.
Gece ilerledikçe deniz sessizleşti ama içlerinde başka bir ses yankılanmaya başladı: ait olma hissi. Nehir, o akşamı sadece bir randevuya değil, bir bağa dönüştürdü.
Nehir’le geçirdiğin akşam, sadece bir yürüyüş değil; göz temasından başlayan, kalbinle tamamlanan bir hikâyedir. Hissedenler için yazıldı.
