Gün batımı Soli Pompeiopolis kalıntılarına yumuşak bir altın rengi serpiştiriyordu. Genç bir kadın, tek başına taş bloklar arasında yürürken sessizliğe gömülmüştü. Fotoğraf çekmeye çalışırken kalıntılardan birinin gölgesinde başka bir kadının kendisini izlediğini fark etti. Kadın yaklaştı, hafif bir tebessümle konuştu: “Ben Mersin Lezbiyen Escort Natalia. Burada zaman donmuş gibi… ama bazı hisler hâlâ çok canlı.”
Natalia’nın bakışı uzun ama baskıcı değildi. Konuşmaları kısa ve dikkatliydi. Kadının yanında yürümeye başladılar. Natalia yalnızca bir Mersin Lezbiyen Escort değil; duyguya zaman tanıyan, yaklaşmak için izne değil sezgiye güvenen biriydi. Kalıntıların arasında dolaşırken zamanın nasıl geçtiğini anlamadılar.
Birlikte deniz kıyısına indiler. Sessizlikle çevrili bu ortamda ilk dokunuş, omuza değen parmaklarla geldi. Natalia’nın teni kadar yaklaşımı da yumuşaktı. Otelde birlikte vakit geçirmeye karar verdiklerinde aralarında sadece arzunun değil; güvenin de temeli çoktan atılmıştı.
Gece boyunca yaşanan yakınlık, kelimelerle değil dokunuşlarla kuruldu. Natalia’nın yaklaşımı, arzulananla rahatsız eden arasındaki o ince çizgiyi kusursuzca gözetiyordu. Sabah kalktıklarında kadın, Natalia’nın varlığının iz bırakan bir sessizlik olduğunu fark etti.
Natalia’yla geçireceğin gece, geçmişin taşları arasında filizlenen yeni bir hissin adımlarıdır. Onunla zaman değil, sen durursun.
